STEFAAN VAN BIESEN (°1953)
Het oeuvre van Stefaan Van Biesen situeert zich in een artistieke visie waarin concepten zoals heden-verleden, lichaam-geest en cultuur-natuur niet langer als onverzoenbaar worden beschouwd en waar het kunstwerk niet zozeer als wapen wordt gezien maar eerder als een balsem op de wonden die door de uitwassen van het modernisme zijn geslagen.
Zijn kunst knoopt dan ook aan bij diverse artistieke tradities waarin twijfel en melancholie een belangrijke rol spelen, zoals bepaalde aspecten van maniërisme en barok, maar ook van romantiek en symbolisme.
De kunstenaar ervaart daarbij niet de verschillen maar de verbanden, niet de conflicten maar de connecties als essentieel en zinvol. Hij bouwt als het ware aan een melancholisch wereldbeeld waarin de (onbereikbare) eenheid van lichaam en geest, de (dis)continuïteit van heden en verleden en de (onmogelijke) verzoening van cultuur en natuur centraal staan.